مفرد مؤنث غائب

کاش مسیر رها شدن رو بلد بودم و دستت رو می‌گرفتم سادات. کاش بلد بودیم برای خودمون و دلمون زندگی کنیم و یه فحش زشت نثار همۀ بندها بکنیم و بریم برای خودمون یله و رها. بی‌واهمه از قضاوت و حرف دیگران.

کاش بلد بودم و دستت رو می‌گرفتم خواهرشوهر....

معم، سادات زیبا که بلدی حرف‌ها رو درست و به‌جا بزنی.

کاش زندگی، قدرت رو می‌دونست و آغوش دوست‌داشتنی‌اش رو به روت باز می‌کرد. ولی متاسفم که لیاقتت رو نداره و نمی‌تونه اون‌قدری که تو هستی، دوست‌داشتنی باشه برات. اصلا انگار چشم دیدن این رو نداره که یک لبخند درست و حسابی بزنیم. حال آن که تو با لبخند زیباتری و لطفا بخند :))

هی...